Η Ηλεκτροφυσιολογία της κολπικής μαρμαρυγής. Από τους βασικούς μηχανισμούς στη θεραπεία κατάλυσης.

Τα σπουδαιότερα σημεία των τελευταίων κλινικών μελετών, που πρόκειται να παρουσιαστούν την Τρίτη 25 και την Τετάρτη 26 Ιουνίου περιλαμβάνουν:

 

  • Τη μελέτη Gap-AF – AFNET 1 που εξετάζει, εάν η πλήρης ηλεκτρική απομόνωση των πνευμονικών φλεβών είναι ανώτερη της ατελούς ηλεκτρικής απομόνωσης, σε ασθενείς με ανθεκτική σε φαρμακευτική αγωγή παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή (ΚΠ)
  • Τη μελέτη SARA που συγκρίνει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια κατάλυσης με καθετήρα έναντι φαρμακευτικής αγωγής κατά της αρρυθμίας στη θεραπεία της επίμονης ΚΜ
  • Τη μελέτη PREFER σε ΚΜ, που θα παρέχει μια σύγχρονη εικόνα της διαχείρισης της ΚΜ ανά την Ευρώπη
  • Την Ηλεκτρονική Καταγραφή Επεμβάσεων Κατάλυσης ΚΜ του Καρδιολογικού Κέντρου της Λειψίας (The Leipzig Heart Center AF Ablation Registry), που παρακολουθεί τις επιπτώσεις και τους παράγοντες κινδύνου για θρομβοεμβολικά επεισόδια, μετά από κατάλυση με καθετήρα για ΚΜ.
  • Τη μελέτη CLEPSYDRA, που χρησιμοποιεί αλγόριθμους, για να παρακολουθήσει τις πρώιμες ενδείξεις επεισοδίων αντιρρόπησης, σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια.
  • Τη μελέτη RFAVT, που θα εκτιμήσει τη θνησιμότητα, σε ασθενείς, οι οποίοι αντιμετωπίζονται με κατάλυση με ραδιοσυχνότητα, ως πρώτη γραμμή θεραπείας, χωρίς εμφυτευμένο απινιδωτή (ICD).

Συνολικά έχουν γίνει δεκτές και θα παρουσιαστούν στο EHRA EUROPACE 2013 1.084 περιλήψεις (από τις 1.624 που υποβλήθηκαν). Από αυτές, οι 61 θα παρουσιαστούν από Έλληνες επιστήμονες, οι οποίοι τις έχουν συγγράψει, σημειώνοντας έτσι αριθμό-ρεκόρ. Πέραν των συνεδριών, με τις προφορικές περιλήψεις και τις συντονισμένες συνεδρίες με τα poster, το καινούριο στοιχείο εφέτος θα είναι οι παρουσιάσεις περιλήψεων «αστραπή», στις οποίες έχουν ομαδοποιηθεί συναφή θέματα περιλήψεων. «Η ιδέα είναι να προσφέρουμε στο κοινό πολλές πληροφορίες για συγκεκριμένα θέματα, όπως η θεραπεία καρδιακού επανασυγχρονισμού, ή οι εμφυτεύσιμοι καρδιομετατροπείς – απινιδωτές, σε πραγματικά σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στους συμμετέχοντες, να ενημερωθούν ταχύτατα, για τις τελευταίες εξελίξεις», εξήγησε ο Καθηγητής Andreas Goette.
Ενδιαφέρουσες περιλήψεις από έλληνες συγγραφείς που αξίζουν την προσοχή των συμμετεχόντων περιλαμβάνουν τις παρακάτω:

  • FP 1082, από τον Β.Π. Βασιλικό και τον Α. Μπίλλη, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στην οποία, δεδομένα από το αρχείο της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, για την ηλεκτρονική καταγραφή επεμβάσεων κατάλυσης θα αποκαλύψουν τις τάσεις που επικρατούν στην Ελλάδα, για τις διαδικασίες κατάλυσης μεταξύ 2008 και 2012.
  • FP 1466, από τον Χ. Μανιώτη, από το Νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στην Αθήνα, στην οποία αποδεικνύεται, ότι η καρδιακή ανεπάρκεια αποτελεί τον ισχυρότερο δείκτη πρόβλεψης θνησιμότητας, σε ασθενείς με ανεξήγητη συγκοπή.
  • FP 802, από τον Ε. Κ. Κανουπάκη και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (ESC), Καθ. Πάνο Βάρδα από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ηρακλείου που διερευνούν, κατά πόσον οι δείκτες ανακατασκευής κολλαγόνου (collagen turnover) στον ορό προβλέπουν μελλοντικά σοκ, σε ασθενείς με απινιδωτή (ICD) και διατατική καρδιομυοπάθεια.
  • FP703 από την Ε. Συμεωνίδου και τη Μ. Αναστασίου-Νανά, από το Αττικό Νοσοκομείο της Αθήνας, που χρησιμοποιούν το στροβιλισμό του καρδιακού ρυθμού, ως δείκτη για τη διαστρωμάτωση του κινδύνου σε σοβαρή άπνοια, κατά τη διάρκεια του ύπνου.
  • FP938 από τον Ι. Σαλούστρο και τον Καθ. Π. Βάρδα από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ηρακλείου, που διερευνούν το turnover κολλαγόνου τύπου 1, σε ασθενείς με παροξυσμική και επίμονη ΚΜ
  • FP673 από τον Π. Αρσένο και τον Χ. Στεφανάδη από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Αθήνας, που δείχνουν πώς η μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού, κατά τη διάρκεια της νύχτας μπορεί να βοηθήσει στην πρόβλεψη της κοιλιακής αρρυθμίας, σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια
  • Περίληψη 40634 από την E Χατζηνικολάου-Κοτσάκου και τον Κ. Τσακιρίδη, από την Κλινική του Αγίου Λουκά στη Θεσσαλονίκη, που δείχνουν πώς η προσωπικότητα τύπου Δ επηρεάζει τη μονήρη – ιδιοπαθή ΚΜ.